Niezależnie od tego, co można myśleć o ptakach, istnieją pewne mity, które wciąż się utrzymują. Niektóre z tych mitów to: ptaki są posłańcami do bogów lub bronią swojej rodziny przed intruzami. Ten artykuł pomoże Ci obalić niektóre z tych mitów i pomoże Ci poznać fakty na temat ptaków.
Z dumą prezentujemy treść, która powstała w kooperacji z psiepyszne.eu
Kruki i wrony
Przez wieki kruki i wrony pojawiały się w różnych mitologiach. Chociaż wrony i kruki są uważane za ptaki drapieżne, istnieje między nimi kilka różnic. W każdej kulturze mają one inne znaczenie symboliczne.
Kruki są zazwyczaj większe od wron. Mają jedwabiste pióra, które występują w różnych kolorach. Kruki są większe i mają grubsze rachunki. Kruki mają też większy zasób dźwięków. Kruki mogą również zabijać, kiedy muszą. Kruki będą żywić się jajami, owadami, a nawet gryzoniami. Kruki jedzą również skorupiaki, nasiona i inne rodzaje żywności. Kruki budują swoje gniazda z błota, gałązek i korzeni.
Wierzono, że kruki mają nadprzyrodzone moce. Wiedziano również, że potrafią przepowiadać przyszłość. Były wykorzystywane przez ludzi jako przewodnicy. Były również opiekunami proroków. Znane były jako najmądrzejsze ciemne ptaki. Potrafiły prowadzić ludzi do skarbów. Kruki były również wykorzystywane do uczenia ludzkości, jak radzić sobie ze śmiercią.
Kruki były również używane jako znak śmierci. Kruki są związane z działaniami wojennymi i polami bitew w mitologii irlandzkiej. Wrony są również uważane za znak szczęścia. Wrony są również używane we wróżbach. Wrony mogą być również używane jako postacie tricksterów. Wrony mogą być również używane jako posłańcy. Uważa się również, że wrony przynoszą leki lecznicze. Wrony są również używane jako symbol klanów. Wrony mogą być również symbolem mądrości. Wrony są również znane z tego, że są w stanie przewidzieć ludzkie działania.
Zarówno wrony jak i kruki są ptakami inteligentnymi. Posiadają szeroki zasób dźwięków i potrafią przepowiadać przyszłość. Kruki znane są również z tego, że odnoszą duże sukcesy. Stały się ważną częścią wielu kultur na całym świecie.
Kolibry migrują na grzbietach gęsi
Pomimo powszechnego przekonania, że kolibry podróżują na grzbietach gęsi, tak nie jest. W rzeczywistości kolibry są znacznie mniejsze od gęsi i są bardziej niezależne.
Gęsi mają tendencję do podróżowania drogą rzek i jezior, podczas gdy kolibry są bardziej zainteresowane nektarem. Kolibry pokonają spory dystans, zanim zużyją swoje zapasy tłuszczu, a mogą przelecieć nawet kilkaset mil.
Koliber to słodki i uroczy ptak. Są one bardzo terytorialne i będą chronić swoje źródła pożywienia. Będą również zabierać owady z pajęczych sieci.
Kolibry latają z prędkością około 25 mil na godzinę i są w stanie utrzymać tę prędkość przez kilka godzin. Przeciętny koliber rubinowy ma długość życia od trzech do pięciu lat.
Kolibry są bardzo wrażliwe na światło. Do nawigacji wykorzystują ziemskie pole magnetyczne, a skrzydła machają 80 razy na minutę. Kolibry wykorzystują również wiatr na swoją korzyść.
Niektóre kolibry mogą przelecieć do 500 mil bez zatrzymywania się. Ptaki te przybierają również kilka gramów tłuszczu przed rozpoczęciem migracji, a następnie tracą kilka gramów po przybyciu na zimowisko.
Kolibry mają wrodzony instynkt migracyjny i jesienią migrują na północ, a wiosną na południe. Ruchy te są wywoływane przez zmiany hormonalne wywołane zwiększającą się długością dnia. Migracje są również wywoływane przez zmiany pogody.
Kolibry migrują w stadach, a czasem podążają za większymi ptakami nad wodą. Nie mają jednak tendencji do migracji w stadach w tych samych miejscach, co gęsi. Kolibry migrują do tych samych obszarów każdego roku, ale nie migrują w stadach w ten sam sposób.
Kowbojki są pasożytem czerwia
Niezależnie od tego, czy jesteś miłośnikiem czy nienawistnikiem kowbojek, nie ma wątpliwości, że kowbojki są uciążliwe. Są one gatunkiem inwazyjnym, który pasożytuje na jajach wielu gatunków ptaków śpiewających w Ameryce Północnej. Wiele badań wykazało, że tchórze mają dramatyczny wpływ na sukces reprodukcyjny poszczególnych gatunków gospodarzy. Mogą one wpływać na sukces lęgowy gospodarza, a nawet prowadzić do zmian w społeczności ptaków.
Chociaż kowboje są uciążliwe, są również ważne dla ekologii wielu gatunków ptaków. W ciągu swojego życia tchórze mogą złożyć nawet 40 jaj. Młodociany tchórzofretka może powrócić do gatunku żywiciela, aby się rozmnożyć, a nawet może pasożytować na siedlisku, w którym znajduje się gatunek żywicielski.
Krowiarki są w stanie składać jaja w tempie dziesięciokrotnie szybszym niż większość ptaków. W sezonie lęgowym samice kowbojek mogą złożyć nawet 70 jaj. Aby skutecznie złożyć jaja, samice kowbojów muszą odpowiednio zaplanować czas godów i składania jaj. Ponadto muszą one uważnie obserwować swoje gniazdo, aby upewnić się, że nie jest ono zajęte przez inne gatunki.
Kowbojki potrafią również odróżnić jednolite miejsca gniazdowe od tych, które są bardziej odpowiednie do składania jaj. Samice kowbojów często decydują się na składanie jaj w tym samym miejscu, co ich gniazdo rodowe. Co ciekawe, długoterminowe badania nad skrzynkami lęgowymi wykazały, że sukces reprodukcyjny kowbojów był skorelowany z lokalnym sukcesem reprodukcyjnym gatunków żywicielskich.
Samice kowbojów mają wysoką wierność miejscu lęgowemu, co jest wymyślną nazwą dla zdolności do wyboru gospodarza na podstawie informacji o jego wydajności reprodukcyjnej. Samice kowbojów mogą mieć również preferencje co do poszczególnych gospodarzy. Mogą one nawet uwzględniać własne doświadczenia reprodukcyjne w swoich decyzjach dotyczących pasożytnictwa.
Gołębie bronią rodziny przed intruzami
W całej historii gołębie były wykorzystywane do przenoszenia wiadomości między instalacjami wojskowymi, służyły jako posłańcy i prowadziły operacje szpiegowskie. Ptaki te mogą być niebezpieczne i znane są z atakowania ludzi. Są również nosicielami pasożytów, które mogą być szkodliwe dla ludzi.
Istnieje kilka sposobów na utrzymanie gołębi z dala od Twojego domu. Pierwszym z nich jest zablokowanie ich miejsc do gniazdowania. Możesz to zrobić instalując kolce na ptaki lub stosując ciemną siatkę. Możesz również użyć węża, aby spryskać gołębie.
Inną skuteczną strategią jest blokowanie miejsc grzędowych. Można to zrobić poprzez zainstalowanie ostrych kamieni lub użycie wabika, który wygląda jak większy ptak. Możesz również odstraszyć gołębie za pomocą błyszczącego reflektora.
Gołębie to inteligentne zwierzęta. Wiedzą, jak wykorzystać pole magnetyczne, aby znaleźć drogę. Mają również bardzo dobry słuch. Potrafią wykryć obiekty oddalone nawet o 25 mil. Potrafią również wykonywać skomplikowane czynności, takie jak rozpościeranie skrzydeł, bufowanie ogonem i używanie ogona do dziobania intruzów.
Najlepszym sposobem na utrzymanie gołębi z dala od Twojego domu jest zniechęcenie ich do tego w pierwszej kolejności. Jeśli nie chcesz blokować ich miejsc gniazdowania, możesz zastosować kombinację środków odstraszających. Możesz również użyć taśmy dla ptaków, produktu, który oddziałuje ze światłem w sposób, który zdezorientuje ptaki.
Inną metodą jest odstraszanie gołębi za pomocą węża lub głośnego hałasu. Gołębie nauczą się trzymać z dala od miejsca, w którym hałasujesz. Można również spróbować użyć kostek lodu, aby je odstraszyć.
Sowy są posłańcami bogów
Na całym świecie istnieje wiele mitów o sowach jako posłańcach bogów. Kojarzono je ze śmiercią i zniszczeniem, ale w wielu kulturach służą również jako posłańcy szczęścia i mądrości.
Sowy są również kojarzone z grzmotami, błyskawicami i jasną energią. Są również postrzegane jako posłańcy świata duchów, co czyni je dobrym omenem. Niektóre kultury wierzą, że sowy przenoszą dusze zmarłych ludzi, podczas gdy inne widzą w nich strażników ziemi i obrońców świata podziemnego.
Na całym świecie istnieje wiele mitów, legend i tradycyjnych wierzeń związanych z sowami. Tradycje te były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Do najczęstszych mitów należą te dotyczące śmierci człowieka. W niektórych kulturach uważa się, że sowy przepowiadają śmierć osoby, która mieszka w danym domu.
W Japonii Ainu wierzą, że sowy są posłańcami między bogami a ludźmi. Uważa się również, że pilnują one kotana. Ainu postrzegają Sowę jako symbol mądrości, ponieważ uczy ona śmiertelników tajemnic bogów.
W dawnych czasach sowy były powszechne. Wierzono, że mają potężny zmysł wzroku i słuchu. Potrafiły też pokonać sokoła. Sowa była również postrzegana jako drapieżnik. Ainu byli również myśliwymi i zbieraczami. W mitologii japońskiej sowy kojarzone są również z grzmotami.
W niektórych kulturach uważa się, że sowy są strażnikami świata podziemnego. Uważa się również, że sowy grzebiące są bogami zmarłych. Na Bliskim Wschodzie uważa się, że sowy przynoszą śmiertelne omeny.
Wiele rdzennych plemion amerykańskich ma również swoje własne tradycje związane z sowami. Niektóre plemiona widziały sowy jako strażników ziemi, podczas gdy inne widziały je jako posłańców do bogów.
