W zależności od gatunku, różne rodzaje dziobów znajdują się na różnych typach ptaków. Niektóre ptaki mają długie dzioby, a inne krótkie. Na długość i długość dziobów ma również wpływ dieta danego gatunku. Różne rodzaje dziobów występują u kolibrów, dzięciołów, ptaków szponiastych i innych gatunków.
kolibry
Prawie wszystkie ptaki mają dzioby, ale nie wszystkie są takie same. Mogą się różnić wielkością, kształtem i funkcją, a niektóre ptaki mają specjalne przystosowania, które sprawiają, że trudno je pogrupować.
Zazwyczaj dziób ptaka ma kształt ust. Wszystkie dzioby to w zasadzie dwa kostne występy, które tworzą zbiornik na pokarm. Są one przymocowane do dolnej i górnej kości szczęki, które wydłużają się tworząc dziób.
U ptaków drapieżnych górna część dzioba pokryta jest rogową osłoną. Dolna część dzioba jest płaska i pomaga ptakom łapać owady. Górna część dzioba jest spiczasta i pomaga jastrzębiom rozrywać mięso. Ptaki drapieżne mają również haczykowate dzioby.
Wielkość dzioba ptaka zależy od metody, jaką stosuje on do łapania zdobyczy. Ptaki żywiące się owadami używają krótkich, smukłych dziobów, które są spiczaste, podczas gdy ptaki żywiące się mięsem używają płaskich dziobów, które umożliwiają większą powierzchnię do łapania owadów.
Dzioby kolibrów są zaprojektowane tak, aby sięgać po nektar kwiatowy. Są one długie i smukłe, z podobnymi do igieł końcówkami, które służą do wnikania w głąb kwiatów. Kolibry używają również swoich dziobów do czyszczenia się. Zjadają również owady, które dostarczają im potrzebnych białek.
Niektóre kolibry mają specjalne języki, które pomagają im znaleźć nektar. Języki te są specjalnie zaprojektowane, aby zagłębiać się w kwiaty i cofać się, aby koliber mógł wyciągnąć nektar z powrotem do góry.
dzięcioły
Prawie wszystkie dzięcioły mają cztery palce i mocne dzioby, ale każdy gatunek ma swoje unikalne cechy anatomiczne. Niektóre z tych cech to grube czaszki i dolne szczęki, mniejsza ilość płynu otaczającego mózg i unikalny wzór lotu.
Niektóre dzięcioły wykorzystują kaktusy do budowy gniazd, ale inne kopią własne dziuple. Zwierzęta te żywią się owadami drążącymi drewno, takimi jak termity i mrówki stolarskie, które mogą być przyciągane do podwórek. Niektóre dzięcioły żywią się również owocami, nasionami i jagodami.
Dzięcioły czerwonodziobe są szeroko rozpowszechnione we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Żyją w dojrzałych drzewostanach sosny długolistnej, ale także w lasach i na terenach podmiejskich. Gniazdują na drzewach i na umieszczonych przez człowieka słupkach ogrodzeniowych. Produkują trzy lęgi w sezonie. Inkubują swoje jaja przez 12 dni.
Migotka północna jest najpospolitszym gatunkiem dzięcioła w Ameryce Północnej. Występuje na całym obszarze północnych Stanów Zjednoczonych i Kanady, z wyjątkiem Hawajów. Występuje również w zachodnich Stanach Zjednoczonych. Znany jest ze swojego słodkiego smaku. Zjada również duże ilości mrówek. Jest również wielkim zjadaczem owoców i nasion.
Innym gatunkiem dzięcioła jest Yellow-bellied Sapsucker. Ma czarno-białe pióra i czerwoną plamę z tyłu głowy. Dzięcioł ten wierci małe otwory w korze drzew, umożliwiając przepływ soku. Jest to również gatunek wędrowny, który zimą wędruje na południe.
raptory
W przeciwieństwie do innych ptaków, raptory mają dzioby, które mają zakrzywione i ostre krawędzie. Dzioby te są wykorzystywane do wielu celów. Mogą kroić jedzenie i przebijać ofiary. Są one również wykorzystywane do samoobrony. Raptory mają również szpony, które mogą penetrować tkanki miękkie i mięśnie. Potrafią również połykać ofiary w kawałkach.
Raptory nazywane są ptakami drapieżnymi, ponieważ polują, łapią i zabijają ofiary. Niektóre raptory mają duże skrzydła i silne nogi. Mogą latać wysoko w powietrzu i często wykonują akrobatyczne pokazy w powietrzu. Mają bardzo ostry wzrok i mogą obracać głowę o 180 stopni. Mają też siatkówkę o wysokiej rozdzielczości. Potrafią dostrzec szczegóły zdobyczy, jak również szczegóły otoczenia.
Raptory mają wiele różnych wzorców lotu. Niektóre raptory trzepoczą w powietrzu, inne szybują. Raptory często wykonują karkołomne ewolucje i nurkują. Mogą również odlecieć z ofiarą. Raptory występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Mają mięsożerną dietę i mogą jeść gryzonie, ptaki i owady. Mogą również połykać skórę, pióra, a nawet kości. Można je również spotkać na terenach miejskich.
Raptory mają bardzo silne stopy z ostrymi szponami. Niektóre raptory mają dwa palce na każdej stopie, podczas gdy inne mają trzy palce. Niektóre sowy mają cztery palce. Większość raptorów spędza życie samotnie, ale niektóre rozmnażają się w stadach.
Raptory są znane z tego, że mają najbardziej przenikliwy wzrok w przyrodzie. Ich oczy znajdują się z przodu głowy, podobnie jak oczy ludzkie. Ich oczy mają dwa skupiska ostrego widzenia, zwane fovea, co daje im dokładne postrzeganie głębi. Potrafią również widzieć w kolorze.
plejotropowe związki pomiędzy różnymi strukturami czaszki mogą również przyczyniać się do kształtu ptasiego dzioba.
W całych kladach ssaków i ptaków wykazano, że allometria jest głównym czynnikiem wpływającym na kształt czaszki. W szczególności zaobserwowano, że twarz wydłuża się, a potylica odwraca się ku tyłowi u gatunków podobnych pod względem allometrycznym.
W podobny sposób wykazano, że wielkość dzioba ptaków jest skorelowana z wielkością zjadanych przez nie ofiar. Na przykład, dzięcioły o mocnych dziobach mają duże, głębokie, szerokie dzioby, które służą do miażdżenia dużych bezkręgowców. Gatunki te mają również wolniejsze piosenki i śpiewają w niższym tempie. Jest to uważane za przystosowanie do ich wyspecjalizowanej niszy troficznej.
Badanie dzioba i kształtu czaszki u 147 gatunków ptaków szponiastych (główne odmiany ptaków wróblowych) ujawniło uderzający wzór kowariacji. Morfologia czaszki i dzioba ptaków szponiastych została skorelowana z wieloma cechami fenotypowymi, w tym dietą, charakterystyką pieśni i klimatem.
Wykazano, że dziób ptaka ma ważną rolę ewolucyjną, a jego kształt jest często postrzegany jako wyspecjalizowana adaptacja do jego ekologii żywienia. Jednak zasugerowano również, że kształt dzioba może być również ograniczony przez ewolucję.
Kluczowym tego przykładem jest ewolucja morfologii vulturine. Wiele z sępów akcydentalnych osiąga swoje formy vulturine poprzez zwiększenie rozmiarów czaszki. Proces ten obserwuje się również u zięb Darwina, kladu, który jest morfologicznie podobny do accipitrids.
morfologiczna i dietetyczna konwergencja między rodzinami raptorów
Kilka grup ptaków znanych jest jako raptory, w tym ptaki drapieżne, sokoły, sępy i orły. Od innych ptaków drapieżnych odróżniają je charakterystyczne ptasie cechy. Ogólnie rzecz biorąc, raptory mają hakowate dzioby i zwyczaj padlinożerców. Jednak nie wszystkie raptory są w pełni raptorowate. Raptory są podatne na powszechne zagrożenia, takie jak niszczenie siedlisk, prześladowanie i zanieczyszczenia środowiska.
Większość ptaków lądowych zachowała swój rodowy stan raptoryczny. Jednak rozmieszczenie gatunków może być ograniczone przez takie czynniki jak opady, temperatura i systemy migracji różnych gatunków. Gatunki mogą również różnić się zachowaniami migracyjnymi w zależności od pokonywanych tras.
Termin „raptor” pochodzi od łacińskiego słowa rapio. Odnosi się do grupy ptaków lądowych, do których należą ptaki drapieżne, sokoły i sępy. Ptaki te mają unikalny raptorski styl życia, a wiele z nich jest włączonych do starożytnych religii i współczesnej kultury. Raptory są również ważne dla sportu sokolniczego. Raptory są często przynoszone do opieki weterynaryjnej w celu leczenia.
Większość raptorów jest zagrożona wyginięciem. Raptory są również podatne na wspólne zagrożenia, w tym prześladowania przez ludzi, niszczenie siedlisk i zanieczyszczenia środowiska. Działania na rzecz ochrony raptorów obejmują rozmnażanie w niewoli, reintrodukcję i rehabilitację. Badania nad raptorami mogą pomóc w ujawnieniu zależności ewolucyjnych pomiędzy grupami. Informacje te mogą wpływać na decyzje zarządcze i działania ochronne.
W przeszłości raptory były klasyfikowane na podstawie podobieństw morfologicznych i ekologicznych. Niektórzy autorzy przypisywali raptorom haczykowate dzioby i bystre oczy do wykrywania zdobyczy. Podobnie, niektórzy autorzy przypisywali raptorom stopy z ostrymi szponami do zabijania zdobyczy.
unikalne dzioby
Posiadanie unikalnego dzioba może być cechą definiującą ptaka. Ptaki mają różne rodzaje dziobów i używają ich do wielu celów. Mają również wiele różnych kształtów i rozmiarów.
Istnieją setki gatunków ptaków z różnymi rodzajami dziobów. Niektóre ptaki mają duże i silne dzioby do łapania ryb, podczas gdy inne mają małe i delikatne dzioby do jedzenia miękkich nasion. Dziób służy również jako narzędzie do oczyszczania piór ptaka.
Niektóre ptaki mają kolorowe oznaczenia na dziobie. Uważa się, że pomagają one rodzicom w identyfikacji piskląt podczas karmienia. Gdy pisklę rośnie, oznaczenia zanikają.
Ptaki mają również unikalne dzioby, które są używane do komunikacji, obrony i innych rzeczy. Te dzioby mogą być używane jako broń, jak rachunek bociana, który ma około 6 cali szerokości i 3 do 4 cali długości. Mają one również hak na końcu, który pomaga ptakowi kopać roślinność i dekapitować ofiary.
Kolejnym ciekawym dziobem jest casque. Jest to część dzioba, która wygląda jak róg nosorożca. Casque pomaga Crested Coua wzmocnić swoje rozmowy. Jest to ważne, ponieważ coua jest członkiem rodziny kukułek.
Innym przykładem jest tukan, który jest rodziną ptaków żyjących w południowym Meksyku i południowym Ekwadorze. Żywią się one owadami, jaszczurkami i owocami. Uważa się, że tukan ma największy dziób ze wszystkich ptaków w stosunku do wielkości ciała.
