Kilka rodzajów ptaków śpiewa różne piosenki. Należą do nich: Kanarki, Drozdy śpiewające, Wróble biało-koroniaste i Zimowe strzyżyki.
Drozd śpiewak
Podczas zimy drozd śpiewak zazwyczaj spędza czas w tym samym miejscu co inne drozdy. Często jedzą ślimaki i dżdżownice. Żywią się również owocami krzewów i drzew.
Drozd śpiewak jest ptakiem monogamicznym. Samiec ponownie zakłada swoje terytorium lęgowe po powrocie z miejsca zimowania. Rozmnażają się w różnych siedliskach, w tym na wrzosowiskach, w lasach i ogrodach.
W północnej części zasięgu lęgowego drozd śpiewak jest dość pospolitym ptakiem. Obserwuje się jednak szybki spadek populacji drozda śpiewaka na terenach rolniczych w Europie. Uważa się, że jest to spowodowane zmianami w praktykach rolniczych.
Mimo, że drozd śpiewak jest rezydentem, nie jest uważany za gatunek gregarny. Zwykle składa dwa lub trzy lęgi w ciągu roku. Te lęgi zazwyczaj polegają na swoich rodzicach w kwestii pożywienia, dopóki nie dorosną.
Drozd śpiewak jest zwykle widziany samotnie lub w parach. Można go rozpoznać po jego śpiewie, który jest głośny, czysty i muzykalny. Ma ciepłożółte fiszbiny, różowe nogi, żółtawy dziób i małe plamki. Ma od 20 do 23,5 centymetrów (8,5 do 9,25 cala) długości i waży od 50 do 107 gramów (1,8 do 3,8 uncji).
W okresie lęgowym drozd śpiewak gniazduje w gnieździe w kształcie miseczki, wykonanym z błota wyłożonego piórami. Jaja są często składane wiosną pod żywopłotami.
Drozd śpiewak składa cztery do pięciu ciemno nakrapianych niebieskich jaj. Jaja te są sklasyfikowane w Wielkiej Brytanii jako bursztynowe. Są one chronione na mocy ustawy z 1981 roku.
Song Thrush jest pospolitym ptakiem ogrodowym w Wielkiej Brytanii. Można go znaleźć w żywopłotach, parkach, lasach, ogrodach i na polach uprawnych. Można je pomylić z kosami, które często występują w tych samych miejscach.
Wrony karolińskie
W zależności od środowiska, w którym żyją, wrony karolińskie śpiewają różne rodzaje piosenek. Niektóre gatunki znane są z tego, że śpiewają tysiące razy w ciągu jednego dnia, a niektóre mogą śpiewać tylko jedną piosenkę. Najczęstsza odmiana śpiewa dwie piosenki we wschodnich Stanach Zjednoczonych.
Wren karoliński jest małym, cynamonowo-brązowym ptakiem z odważnym białym paskiem na oku i bufiastym brzuchem. Jego piosenka jest często opisywana jako pentametr daktyliczny. Jest to krótka piosenka, która jest powtarzana kilka razy.
Pieśń samicy Carolina Wren ma kilka własnych cech, w tym brzęczący tryl. Samiec ma znacznie bardziej imponujący wachlarz rodzajów pieśni. Najbardziej imponująca jest jednak zdolność samca do różnicowania swojej pieśni w zależności od pory dnia.
Szerszeń karoliński ma dużą liczbę komórek nerwowych w przodomózgowiu, które są przeznaczone do uczenia się i zapamiętywania piosenek. Mogą być lepsze w śpiewaniu niż większość ptaków podwórkowych.
Carolina Wrens są gatunkiem całorocznym i śpiewają z różnych powodów. Po pierwsze, śpiewają, aby chronić swoje terytoria. Śpiewają również, aby utrzymać poczucie wspólnoty między parami.
Wren karoliński lubi również jeść robaki i możesz zobaczyć jak skaczą po budynkach w poszukiwaniu pająków. Lubią też jeść chipsy słonecznikowe i serca orzechowe.
Śpiew wronki karolińskiej nie jest tak precyzyjny jak u wronek neotropikalnych. Nie gniazdują również w kopułowych gniazdach, ale zamiast tego w źle dopasowanych otworach drzwiowych, otwartych schowkach w opuszczonych samochodach lub wiszących doniczkach. Sporadycznie zdarza się, że skrzeczą za oknem sypialni.
Mogą być również zauważone przez ich miejsca gniazdowania, lub przez ich piosenki. Piosenka Carolina Wren jest często pentametrem daktylicznym.
Kanarki
Kilka odmian kanarków zostało wyhodowanych dla ich zdolności śpiewania. Niektóre są lepsze od innych w swoich kategoriach. Oto niektóre z bardziej popularnych typów.
Jednym z najbardziej popularnych typów kanarków jest Roller. Ptaki te mają niską głośność i otwierają lekko dzioby dla maksymalnego efektu. Znane są z tego, że produkują delikatniejsze tony niż warblery. Zdarza się również, że są one najbardziej popularnym gatunkiem kanarków.
Innym popularnym typem jest rosyjski śpiewak. Ten ptak ma bardzo imponujący głos śpiewający.
Do innych odmian należy Gloster, który wydaje ładny śpiew. Niektóre odmiany są zróżnicowane. Hodowane są w rejonie góry Hartz w Niemczech. Nazwa jest jednak nieco myląca.
Nierzadko można też spotkać kanarki, które w ogóle nie śpiewają. Może to wynikać z faktu, że ptak jest w trakcie linienia. Nie jest to jednak jedyny powód, dla którego kanarek nie śpiewa. Przeciąg może być niezwykle niebezpieczny, zwłaszcza dla mokrego ptaka.
Z reguły kanarki nie są dobrymi śpiewakami, dopóki nie skończą ośmiu miesięcy. Jednakże, jeśli masz szczęście, twój ptak pokaże swoje zdolności śpiewu po wylince. Możesz również nauczyć je wydawać najmniejsze odgłosy, takie jak dźwięk gry wideo. Jeśli Twój ptak nagle przestanie śpiewać, natychmiast zabierz go do weterynarza.
Jednym z najważniejszych aspektów kanarków jest ich śpiew. Kanarki słuchają otaczających dźwięków i włączają je do swoich piosenek. Jest to ważne, ponieważ przyciąga kolegów.
Są one również hodowane dla innych czynników, takich jak kolor. Istnieje kilka odmian kanarków o różnych kolorach, rozmiarach, kształtach i stylach aranżacji piór.
Wróbel białoszyi
Pomimo niewielkich rozmiarów wróbel białoszyi ma silną osobowość społeczną. Często żeruje w grupach i występuje w otwartych lasach i siedliskach krzewów. Ma również zróżnicowaną dietę, obejmującą owady i nasiona.
Wróble żerują również poza sezonem lęgowym, w tym w zimie. Jest to gatunek wędrowny, który lato i zimę spędza w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Kanadzie i na Alasce. Może złożyć do czterech jaj rocznie. Samice budują gniazdo w kształcie miseczki, wyłożone miękką trawą lub innymi materiałami, i inkubują jaja przez 12 dni. Jaja wysiadują się kilka dni po wykluciu.
Wróble znane są również z tego, że są dość muzykalne, zwłaszcza wiosną. Ich pieśni są zazwyczaj niskotonowe i zawierają ciąg cienkich gwizdów, po których następują brzęczące nuty. Wróble śpiewają bardziej miękko niż przewiduje to efekt Lombarda. Nie jest jednak jasne, czy efekt ten rzeczywiście występuje.
Efekt Lombarda jest taksonomicznie szerokim zjawiskiem, które dotyczy zwierząt różnych gatunków. Jest on najlepszym wyjaśnieniem korelacji pomiędzy amplitudą głosu a poziomem hałasu otoczenia. Jednak badanie potwierdzające istnienie tego efektu wymaga eksperymentów.
W sezonie lęgowym samce wróbli białych przybywają na lęgowisko przed samicami. Zakładają swoje terytorium i przynoszą pokarm do gniazda. Samice budują gniazdo w kształcie miseczki z gałązek i miękkich materiałów. Inkubują jaja przez 11 do 14 dni. W regionach południowych gniazdo umieszczane jest w krzewach. W regionach północnych umieszczane jest w płytkim zagłębieniu przy podstawie krzewów.
Latem wróble żerują na ziemi i żywią się owadami. Żywią się również kwiatami i jagodami. Zimą żerują w grupach i często można je spotkać w siedliskach krzewów.
Wroniec zimowy
Wśród ptaków Ameryki Północnej wroniec zimowy ma najdłuższy wzór pieśni. Pieśń jest zbiorem kilkudziesięciu trudnych do policzenia, dzwonkowatych nut. Ich średnia długość wynosi około 5,5 tys. herców.
Pieśń można usłyszeć w każdym miesiącu roku. W okresie zimowym jest jednak rzadziej spotykana.
Kiedyś uważano, że zimowy kruk jest jednym gatunkiem, ale od tego czasu został podzielony na trzy. Są to: zachodnia zima, pacyficzna i wschodnia zima.
Używając informacji zebranych z tych trzech gatunków, badacze mogą określić, jak te ptaki ewoluowały w czasie. Mogą również zbadać złożoność pieśni każdego gatunku.
Pieśń zachodniego węża zimowego należy do najdłuższych i najbardziej złożonych spośród wszystkich ptaków Ameryki Północnej. W rzeczywistości jest to prawie dwukrotnie większa liczba nut na sekundę w porównaniu do jej wschodniego odpowiednika.
Pacyficzna pieśń wrena jest również bardzo imponująca, ale nie osiąga długości ani jakości pieśni wrena zimowego.
Podobną pieśń do zimowego ma występujący w Starym Świecie kobczyk euroazjatycki. Piosenka zimowego strzyżyka jest bardziej złożona, ale nie jest tak długa.
Pieśń wschodniego kosa zimowego nie jest tak złożona, ale nadal jest dość imponująca. Piosenka włochatki składa się z pięciu różnych rodzajów nut. Nie jest to tak dużo jak u zachodniego zimowego strzyżyka, który mieści szesnaście nut na sekundę.
The Winter Wren’s song is a fun-to-watch example of how birds use the power of their voices to attract mates and defend their territories. Służy również jako dobry wskaźnik ptasiej filogenezy.
Oprócz Winter Wren’s song, rodzina wren obejmuje również Cactus Wren i Pacific Wren. Ten ostatni ma najdłuższą pieśń spośród wszystkich ptaków, ale pieśń kaktusa jest najlepszym wskaźnikiem ptasiej filogenezy.
