Biorąc pod uwagę fakt, że na ziemi jest tak wiele gatunków ptaków, trudno jest określić, który z nich jest najbardziej niebezpieczny. Często mówi się, że jastrząb Red-tailed jest najbardziej niebezpiecznym ptakiem, ale istnieje kilka innych gatunków, które są uważane za bardziej niebezpieczne. Należą do nich sroka australijska, sroka kasjopea i loona wielka północna.
Cassowary
Często uważany za najgroźniejszego ptaka świata, cassowary ma długą historię ataków na ludzi. Kasjowary to bezlotne stworzenia przypominające emu, które żyją w lasach deszczowych Nowej Gwinei. Zazwyczaj osiągają około dwóch metrów wysokości i ważą od 110 do 160 funtów. Mają potężne nogi z pazurami, które mogą przebić ludzkie ciało.
Cassowaries są członkiem grupy ptaków zwanych ratites. Są one również spokrewnione z emu. Charakteryzują się czarnymi upierzonymi ciałami z umięśnionymi nogami i unikalną rogową strukturą na czubku głowy.
Cassowaries mają pazury, które mogą ciąć, przecinać i krwawić. Ponadto ich casque (zewnętrzna część głowy) jest pokryta grubą warstwą keratyny, tego samego materiału co paznokcie.
Często są mylone z kurczakami, ale mają kilka unikalnych cech, które czynią je niebezpiecznymi. Są agresywne i będą atakować ludzi w poszukiwaniu pożywienia. Często sutannowce dają ostrzeżenie przed atakiem.
Kiedy ptak jest zagrożony, zaatakuje swoimi potężnymi nogami i pazurami. Może to spowodować poważne uszkodzenia ludzkiego ciała. W rzeczywistości są one znane z powodowania ran, ran kłutych i złamań kości.
Kasjerka jest również bardzo agresywna w niewoli. Mogą być agresywne wobec ludzi i psów. W jednym przypadku sutannowar zabił nastolatka, kopiąc go w szyję. Inny przypadek miał miejsce, gdy sutener zaatakował człowieka na Florydzie. Mężczyzna zmarł w szpitalu po doznaniu obrażeń.
W niektórych przypadkach sutannowce zabiły konie. Te ataki zostały przypisane do terytorializmu. Te ataki są uważane za rzadkie, ale zostały udokumentowane.
Wielki loon północny
Często mylony z kaczką, wielki loon północny jest w rzeczywistości loonem pospolitym. Gatunek ten występuje w lasach borealnych i krajobrazach arktycznej tundry. Jest również powszechnie spotykany w północnych jeziorach. Jego dieta składa się głównie z ryb, ale spożywa również skorupiaki i płazy.
Czapla zwyczajna jest jednym z pięciu gatunków w rodzaju Gavia, rodzinie ptaków wodnych. Znana jest ze swoich eterycznych nawoływań i pięknego upierzenia lęgowego. Obecnie gatunek ten jest zagrożony z powodu utraty siedlisk i ich niszczenia.
Gatunek ten jest ptakiem dziennym, co oznacza, że większość czasu spędza pod wodą. Jego lot jest silny i może podróżować daleko przez duże obszary na skrzydle. Ma długą szyję i niskie ciało. Posiada również nogi, które pozwalają mu na poruszanie się po wodzie z dużą prędkością.
Gatunek ten posiada również dziób przypominający włócznię, który zabija naturalnych drapieżników. Loon połyka również swój pokarm pod wodą. Posiada również żołądek zawierający ryby wielu rodzajów. Może czasami krzyżować ścieżki z pływakami.
Czapla zwyczajna jest stosunkowo dużym ptakiem. Występuje głównie w Ameryce Północnej i Europie. Waży około 4,1 kg i ma 136 cm rozpiętości skrzydeł. Lęgnie się w Kanadzie, na Alasce i w północnych Stanach Zjednoczonych. Zimuje również na atlantyckich wybrzeżach Stanów Zjednoczonych i Meksyku. W USA i Wielkiej Brytanii może być chroniony przed zaplątaniem w sieci rybackie.
W sezonie lęgowym Loons wykonują pokazy zalotów, zsynchronizowane ruchy pod wodą. Samiec Loon przewodzi parze. Samica jest nieco mniejsza od samca. Upierzenie obu płci jest podobne. Dorosłe osobniki nielęgowe mają ciemnoszarobrązowy wierzch ciała i białawe gardło.
Jastrząb gołębiarz
Występujący w Ameryce Północnej jastrząb gołębiarz jest dużym, silnym ptakiem szponiastym. Jest to najbardziej rozpowszechniony ptak drapieżny w Stanach Zjednoczonych i środkowo-zachodnich USA, z populacjami od Atlantyku do wybrzeża Pacyfiku. Jego zasięg obejmuje wszystkie stany na kontynencie z wyjątkiem Hawajów.
Ptak ten jest drapieżnikiem, spożywającym przede wszystkim gryzonie, małe ssaki i gady. Czasami jednak żeruje na mniejszych ptakach latających. Posiada doskonały wzrok, dzięki czemu potrafi dostrzec potencjalną ofiarę.
Jastrząb gołębiarz to duży ptak z krótkim ogonem i szerokimi, zaokrąglonymi skrzydłami. Często można go zobaczyć szybującego na niebie. Są one również częstym widokiem podczas długich przejazdów na wsi. Występują głównie na otwartych polach lub w lasach.
Jastrzębie czerwonodziobe mają duże zdolności adaptacyjne i mogą przetrwać w różnych siedliskach. Mogą żyć w gęstym trakcie leśnym, jak również na trawiastym otwartym pastwisku. Można je również znaleźć w dzielnicy mieszkalnej.
Jastrząb czerwonodzioby ma silny chwyt swojej ofiary, średnio 38 do 58 funtów na cal kwadratowy. Jego chwyt jest wystarczająco silny, aby uniemożliwić ucieczkę myszy.
Jest to możliwe dla jastrzębia z czerwonym ogonem do nurkowania z prędkością do 120 mil na godzinę. W rzeczywistości uważa się, że mają ostrość widzenia kilka razy większą niż ludzie. Mówi się również, że są w stanie zobaczyć do pół mili. Używają swojej wizji, aby zlokalizować ofiarę, a ich pazury są bardzo potężne.
Chociaż jastrzębie rdzawoszyje nie są uważane za zagrożenie dla ludzi, są atakowane przez wiele innych ptaków. W rzeczywistości Wielka Sowa Rogata jest jednym z najbardziej śmiertelnych drapieżników jastrzębi. Ptak ten ma potężną głowę, krótki haczykowaty dziób i ostre pazury.
Łabędź niemy
W sezonie lęgowym łabędź niemy staje się bardzo terytorialny. Będzie bronił swojego obszaru gniazdowania przed wszelkimi rodzimymi ptakami. To zachowanie może być również groźne dla ludzi. W kilku rzadkich przypadkach może nawet utopić ludzi.
Łabędź niemy jest dużym ptakiem o białym upierzeniu. Nogi są ciemnoszare. Jego dziób ma czarne zakończenie. U podstawy górnej części dzioba ma gałkę. Może urosnąć do wysokości od 49′ do 67′. Ma rozpiętość skrzydeł od 2 do 2,5 metra.
Łabędzie nieme są uważane za jeden z najbardziej agresywnych gatunków ptaków wodnych na świecie. Znane są z atakowania ludzi i innego ptactwa wodnego, a także zwierząt domowych.
Łabędzie nieme są również odpowiedzialne za spadek liczebności wielu rodzimych gatunków ptactwa wodnego. Konkurują z rodzimymi ptakami o miejsca gniazdowania, powodując znaczne problemy dla ekosystemu. Łabędzie nieme zjadają również rośliny wodne i ryby, ograniczając źródła pokarmu dla rodzimego ptactwa wodnego.
Populacja łabędzia niemego dramatycznie wzrosła w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. W połowie lat 80. rozprzestrzeniła się wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych, powodując znaczny wpływ na dział wodny Zatoki Chesapeake.
Jego liczebność wzrosła również na południowej wyspie Vancouver i w jeziorach śródlądowych w południowym Ontario. Łabędzie nieme stały się również utrapieniem dla mieszkańców Michigan, gdzie ich populacja eksplodowała.
Łabędź niemy jest ptakiem monogamicznym, co oznacza, że tylko jeden kolega bierze udział w hodowli. Samica składa od czterech do dziesięciu jaj, które są chronione przez samca do momentu rozpoczęcia sezonu lęgowego. Młode nazywane są cygnetami.
Łabędzie nieme żerują w głębszych wodach niż kaczki i inne ptaki wodne. Dorosły łabędź może zjeść nawet osiem kilogramów roślinności wodnej dziennie. Zjada również owady i ryby.
Sroka australijska
Pomimo szkód, jakie sroki australijskie wyrządzają Australijczykom, trudno zaprzeczyć, że są one ukochaną częścią naszej dzikiej przyrody. Są jednak jednym z najbardziej niebezpiecznych ptaków na świecie.
Są agresywne i mogą powodować obrażenia. W rzeczywistości dziesięć procent populacji ptaków było wystarczająco agresywnych, aby zadać „rządy terroru” ludziom.
Sroki atakują ludzi tylko w okresie lęgowym. To właśnie wtedy zaczynają dostarczać bolesnych dziobów ludziom znajdującym się w pobliżu ich gniazd.
Liczba osób atakowanych przez sroki każdego roku jest stosunkowo niewielka, ale istnieje wiele sposobów na odstraszenie ich. Najlepszą strategią jest zachowanie zimnej krwi.
Ważne jest również, aby pokazać sroce swoją twarz. Dzięki temu będzie mogła cię zapamiętać. Sroki są znane z tego, że pamiętają twarze nawet przez 15 lat.
Noszenie okularów przeciwsłonecznych z tyłu głowy może wydawać się głupie, ale jest to sztuczka, która została wykorzystana do odstraszania srok. Pamiętaj również, aby trzymać ręce i stopy z dala od ziemi.
Jeśli zostaniesz zaatakowany, powinieneś szybko oddalić się z miejsca zdarzenia. Możesz również wykonać tymczasowy znak ostrzegający innych ludzi.
Dobrym pomysłem jest również założenie kasku z opaskami na kable. Sroki można uderzyć kijem, a to może odwrócić ich uwagę od celu.
Sroki często atakują dzieci. W rzeczywistości ponad 100 dzieci zostało zaatakowanych. Najczęstsze obrażenia od srok to obrażenia oczu. Mogą one również powodować oślepienie.
Sroki są również znane z atakowania rowerzystów i poczty. Rowerzyści mogą nawet stracić kontrolę nad pojazdem.
Sroki atakują również ludzi na ścieżkach dla pieszych, ale są one zazwyczaj ignorowane. Najlepszym sposobem na uniknięcie tego jest trzymanie się z dala od miejsc, w których gnieżdżą się sroki.
