Niniejszy artykuł powstał dzięki wsparciu serwisu provimed.pl
Aerodynamiczny kształt łezki
Wśród ptaków latających najbardziej widoczny jest kształt łezki. Skrzydła te są asymetryczne, co jest korzystne w generowaniu siły nośnej przy mniejszym kącie natarcia. Istnieją jednak pewne różnice między tym kształtem a innymi kształtami skrzydeł, które są ważne dla zrozumienia ich działania. Kształt łezki jest formą profilu lotniczego, który generuje siłę nośną, gdy ptak przechodzi przez powietrze.
Oprócz kształtu łezki, skrzydło ma także wyraźną krzywiznę. Przekrój skrzydła jest zwężony w kierunku krawędzi natarcia, a w okolicy krawędzi spływu przekrój jest grubszy. Górna powierzchnia skrzydła jest bardziej zakrzywiona niż dolna, co nazywamy camberem. Ta krzywizna tworzy indukowany przepływ poprzeczny, który ułatwia manewr w kształcie litery M, który jest jednym z najważniejszych manewrów dla ptaka. W rzeczywistości, siła nośna ptaka w kształcie litery M może osiągnąć 18-krotność jego wagi i może osiągnąć maksymalną prędkość 200 mph. Jednak aerodynamiczny kształt i struktura tych skrzydeł to tylko niewielka część tego, co przyczynia się do efektywności ich lotu. Na maszynę latającą działają cztery siły: grawitacja, siła nośna, ciąg i opór. Kiedy siły te są w równowadze, ptak może latać z ogromną prędkością w trudnych warunkach.
Aby osiągnąć taką prędkość, ptak musi najpierw zbudować swoją prędkość w powietrzu. Ptak najpierw wspina się z rozpostartymi skrzydłami. Następnie zaczyna nurkować z dużej wysokości. Jest to niezbędne do wytworzenia sił potrzebnych do lotu z tak dużymi prędkościami. Podczas tego procesu ptak musi generować drastyczne siły. Wymaga to również elastycznej szyi. Szyja musi być w stanie zginać się, aby ułatwić manipulowanie przedmiotami. Ptak ma również długi ogon do sterów oraz długą szyję i nogi do żerowania.
Kolejną cechą charakterystyczną aerodynamicznego kształtu łezki jest obecność dużej ilości zredukowanego ciśnienia. Dzięki temu zmniejsza się ilość ciśnienia powietrza, z którym styka się ptak, co z kolei powoduje powstanie dużej siły nośnej. Wynika to z zasady Bernoulliego. Jednak dokładna natura obniżonego ciśnienia nie jest znana. Uważa się, że to obniżone ciśnienie jest generowane przez dużą ilość powietrza uderzającego w krawędź natarcia skrzydła. Powietrze uderzające w krawędź natarcia skrzydła wypycha powietrze w dół. Następnie powietrze jest zasysane przez skrzydło z powrotem do góry. Oprócz kształtu łezki, ptak ma również gładką powierzchnię na dolnej części szyi. Dzięki temu ptak ma doskonałe widzenie lornetkowe.
Inną cechą charakterystyczną aerodynamicznej łezki jest obecność wirów rogowych, które są wytwarzane przez tępe czoło ptaka. Wiry te występują na wewnętrznej i zewnętrznej stronie skrzydła. Oprócz aerodynamicznego kształtu, kształt łezki pomaga również ptakowi w efektywnym locie. Ten kształt jednoczy latające ptaki i dodaje im sprawności w locie.
Aerodynamiczny kształt łezki przyczynia się również do efektywności ptaka podczas pływania lub nurkowania. Aerodynamiczny kształt jest szczególnie ważny podczas nurkowania, ponieważ umożliwia ptakowi osiągnięcie maksymalnej prędkości bez uszczerbku dla jego bezpieczeństwa.
